Niets is wat het lijkt, als het gaat om autisme.

Deze mooie mensen leren mij ook zo ontzettend veel. Niet alleen over de wereld en hoe zij draait met al die diverse mooie mensen er in.  Ook over de momenten van verwondering die de wereld soms stil laten staan. De schoonheid van het zien of juist blind zijn voor anders kunnen of willen kijken.

Deze intense, soms grappige of verdrietige, maar vooral echte momenten wil ik ook graag met u delen. Ze geven u hopelijk naast plezier ook meer inzicht en of herkenning over deze manier van informatie verwerken, die we autisme zijn gaan noemen.

December. Feestmaand of Vrees Maand?

De maand van mannen met baarden, feestverlichting en constante terugkerende irritante kerstliedjes. De maand van knallend met vuurwerk een nieuw jaar gaan inluiden en knallende koppijn van feest borrels en als we geluk hebben van goed gemikte sneeuw ballen midden in je gezicht.

 

Het is 4 december en het plan om auti-proof deze maand, te kunnen gaan overleven, ligt klaar.

 

Ik zeg wel eens de uitdrukking; Je op glad ijs bevinden, is letterlijk en figuurlijk van toepassing. Geen extra ijsbaan nodig. Wel speciaal schoeisel om te kunnen voortbewegen, zeg maar. Helm op en knie en ellenboog beschermers met extra duct-tape vastgezet om weer op te kunnen gaan staan na de vele valpartijen, die er ongetwijfeld ook dit jaar weer gaan komen. Sommigen gebruiken hierbij een stoeltje, anderen zijn blij met een uitgestoken hand.

Zover het kan, dus preventief nagedacht over de steeds terugkerende autisme stresssignalen en factoren. Iets met mannen met baarden, vele extra bijeenkomsten van mensen in huizen met eten, drank en cadeaus. Een constante overprikkeling, van geluid en licht, geur en aanrakingen, die in ieder straatbeeld, schoolgebouw, werkplaats en privé woning  aangeboden wordt. Een zwaar confetti hoofd dus, klaar om te gaan ontploffen en afgevuurd kan worden, samen met de miljoenen vuurpijlen op 31 december en al onze oude zonden. En ja dan klaar voor, nieuwe goede voornemens.

Brengt mij bij mijn voornemens voor het nieuwe jaar, want u denkt toch niet dat ik nu met tips ga komen over hoe overleef ik deze maand. Ik vrees dat u maar alvast moet beginnen met de Glühwein.

 Wat moeten we dan nu kiezen? Feesten of vrezen? Leven of stilstaan? Aan de voet van de berg staan en dan letterlijk een berg op een voet zien staan... of gaan we toch last minute nog even langs de opticien om de juiste bril met juiste sterkte aan te laten meten om tevens onze brillen vergoeding- niet verloren te laten gaan?

Ik heb  helaas niet op al uw vragen antwoorden, maar wat ik wel weet is dat ik al jaren lang vraag aan de baardmannen om een AUTISME BRIL VOOR DE WERELD.

Ik krijg het maar niet in mijn sok of schoen, maar heb mij dit jaar voorgenomen de kerstman voor te gaan dragen als Premier en dan hebben we vast kerst 2024 een kabinet met een man met bril die  nu eens aan alle mensen cadeautjes gaat geven. Dus komt goed en dat is mijn voornemen voor het nieuwe jaar. Lieve mensen het komt goed!

Een  Autisme bril met een liefdevol linker glas en begrip vol rechter glas. Een montuur, dat zo buigzaam is dat het niet kan breken en hoe dan ook kan blijven zitten op je neus. Hierdoor blijft een ieder, de mens naast het autisme goed zien, ongeacht wie van de twee er in deze maand op z'n kop hangt.

Een scherp geslepen cilinder, die het wat meer vaker voorkomende onbeschofte en ongenuanceerde gedrag kan compenseren en rechttrekken. Een autisme bril voor dichtbij toch de feestmaand kunnen vieren. En tegelijk een bril voor ver af om deze confetti-hoofden  te helpen inzien dat het echt weer 1 januari gaat worden en zij niets verder te vrezen hebben.

 

Het meervoud van lef is leven, mannen met baarden, heeft u even?